Κουπέπια (Ντολμαδάκια)
1982, Κοφίνου. Είμαι περίπου έξι χρονών και κάθομαι στην κουζίνα του εστιατορίου μας μαζί με τη μάνα μου. Τυλίγουμε κουπέπια, παρακολουθώ τις κινήσεις της και τις ακολουθώ πιστά. Περιμένω πότε θα τηγανίσει τον κιμά για να τον δοκιμάσω. Είναι πάντα νόστιμος, λεμονάτος και το ρύζι κάνει κρας-κρας στο στόμα μου. Η μάνα μου μου λέει πως κάποια μέρα θα φτιάχνω και γω τόσο ωραία κουπέπια όπως η ίδια. Η αλήθεια είναι ότι από τότε πρέπει να έχω τυλίξει δεκάδες χιλιάδες κουπέπια. Φανταστείτε πως μόνο στο γάμο μου, είχαμε φτιάξει 4000 κουπέπια. Δεν ξέρω όμως αν έχω καταφέρει να ξεπεράσω την αυθεντική συνταγή της μάνας μου, την οποία μοιράζομαι σήμερα μαζί σας. Παραμένει η καλύτερη και αναμφισβήτητα είναι για μένα μια συνταγή φορτωμένη με χιλιάδες όμορφες αναμνήσεις…




